1.   •  hej|a ~e f (↕ bič) Keule
2.   •  hej|a ~e f (↕ bič) Schlägel
3.   •  hej|a ~e f fig. Starrkopf

hejaty
• zasakły, zažrany, tróckaty, spěrawy, spjećiwy, kruty, njepodwólny, něšto dowidźeć nochcyć
Wuswojeny knježk sta so ze zasakłym přećiwnikom noweho porjada.
Z dwěmaj lětomaj je kóžde dźěćo raz tróckate.
Njebudź no tajki spěrawy a zwoblěkaj so skónčnje. Chcemy woteńć.
swojeje hłowy być (jenož po swójskej woli jednać)
swoju heju měć (jenož po swójskej woli jednać)
zabity suk (hejaty čłowjek bjez dowidźenja)
→ swojowólny

1. flex   •  hejduš ~e f Buchweizen
2. flex   •  hejdušk|a ~i f bot. Buchweizen

1.   •  hejdušn|y Buchweizen-
2.   •  hejdušn|y Grütz(e)-; ~a kołbasa (↕ krupjana kołbasa) Grütz(e)wurst

1. flex   •  hejk|a ~i f dim. kleine Keule
2.   hejk|a jehły dim. Stecknadelkopf
   1.   •  hejk|a
   2.   •  jehły

1.   •  hej
2.   •  rup

1. flex   •  hejsowańc|a ~y f Geprasse
2. flex   •  hejsowanj|e ~a n Geprasse

1. flex   •  hejtman ~a m hist.||woj. (*↑ stotnik) Hauptmann
2.   hamtski hejtman hist. Amtshauptmann
   1.   •  hamtski
   2.   •  hejtman

1. 1. flex ¹   •  morch|ej ~eje f bot. Möhre
   2. flex ²   •  morch|ej ~wje f bot. Möhre
2. 1. flex ¹   •  morch|ej ~eje f kol. Möhren
   2. flex ²   •  morch|ej ~wje f kol. Möhren

1. flex ¹   •  žerch|ej ~eje f bot. Kresse; zahrodna ~ej Gartenkresse
2. flex ²   •  žerch|ej ~wje f bot. Kresse; zahrodna ~ej Gartenkresse

1.   •  přehejs|ować ~uju, ~uješ p || ip verprassen
2.   •  přehejs|ować ~uju, ~uješ p || ip durchfeieren

1.   •  trachej|a ~e f anat. (↕ dychawa / dychnica) Trachea
2.   •  trachej|a ~e f Trachee (dychanski organ nišich zwěrjatow)
3.   •  trachej|a ~e f Trachee (wodu wodźaca rostlinska žiła)

1.   •  hope
2.   •  hope
3.   •  heja